29 maart 2024 – 30 augustus 2024

 29 maart 2024 – 30augustus 2024

Het huis kan op slot (en daar is dan ook alles mee gezegd) maar voor ons het moment om de auto in te pakken en naar huis te rijden. 2800 km, het is niet even niets maar we hebben er wel zin in.
Er is veel gebeurd de afgelopen maanden (de boot  overgedragen aan een nieuwe eigenaar), en ook wel weer weinig (het huis ) en dan hebben we het maar even niet over de impact die de afgelopen jaren op me hebben (gehad).
Even terug naar de basis – drie hoog achter maar beschouw dit als een understatement – en vanuit hier weer het plezier op bouwen in alles. Plezier waar we niet zonder kunnen en niet alleen bij ons bouwprojectje in Portugal.
7 oktober rijden we weer terug, da’s is zeker.

Denk je weer te kunnen beginnen (zie vorige blog), nou vergeet het maar. Er blijken documenten zoek te zijn op het gemeentehuis en zo lang die er niet zijn mag er door de aannemer niet begonnen worden. Ze zijn digitaal opgestuurd en de gemeente maar beweren: ”nee, we hebben ze nog niet ontvangen” en dan is geen discussie mogelijk.
Het reeds uitgegraven zwembad (oef) wordt nu vijver voor de kikkers. Gelukkig hebben we voor het boren naar water een losse licentie en wordt de vijver gebruikt als buffer want water zit er wel onder ons landje. Het kost slechts een maand om een echte GO te krijgen van de gemeente (stelletje zeikers).

Boren naar water

Het hele proces duurt vijf dagen. Ik heb te doen met de mannen die deze klus moeten doen. Het is ook nog eens meer dan 30 graden en dan zitten wij als pensionada’s onder een olijfboom het schouwspel te bekijken.
Een pijp optakelen, ietsje laten zakken, opschroeven en zakken. De volgende. De boor gaat dieper en dieper onder veel lawaai en spuitend water uit het boorgat. We zijn ook blij dat we op de vierde dag te horen krijgen;” op 70 meter zit zoveel water dan we niet verder gaan”.  Gelet op al het water dat ondertussen in ons zwembad is gestroomd gaan we daar ook maar vanuit. Water. Nu alleen nog een pomp aanbrengen die het water naar onze watertank gaat pompen die als reservoir gaat dienen voor ons watergebruik en zijn we niet meer afhankelijk zijn van het gemeentelijk waternetwerk. Als het goed is werkt dit alles als we weer terug komen in oktober.

Het zwembad
Wat een gat. Het is groot en het lijkt nu nog groter omdat we de technische ruimte en de watertank aan het bassin hebben gekoppeld. Als het af is zit dit dan onder de grond. Er gaat heel wat staal in het zwembad en de betonauto’s rijden af en aan. We zijn blij dat Max toezicht houdt. Na afloop mogen we  lekker met de tuinslang spelen om het niet te snel te laten drogen wat we in 33 graden met liefde doen.

 

 

 

Uit Duitsland laten we een jetstream komen. In een elf meter bad zou je heen en weer kunnen zwemmen maar met wat weerstand in het water blijf je als je het goed hebt afgeregeld op de plek terwijl je nog moe wordt ook. Wat is nu mooier dan dat. Het duurt nog even om dit uit te proberen maar er zit schot in want de Brazilianen zijn begonnen met het aanbrengen van de mozaiekjes. Bahama blauw wordt het als het water er in zit. Als het goed is, is het zwembad gevuld met water en werken de systemen die daaraan gekoppeld zijn als we weer terug zijn(hum).

Het huis binnen
We wisten dat Max eigenlijk geen personeel had. Ze waren elders bezig maar met wat werknemers lenen van zijn andere projecten en  GEDULD zouden we er spoedig in kunnen wetende dat spoedig voor een Portugees een andere betekenis heeft dan wat wij er onder verstaan.

 

 

Er zijn weken dat er met 5 man aan ons huis wordt gewerkt, maar evenzo zijn er weken dat het doodstil is. De ene expertise is wat meer aanwezig dan de andere maar we hebben het er maar mee te doen.  Over wat er gebeurt zijn we zeer tevreden en is dat niet het belangrijkst? Deze maand zien we geen activiteiten. Portugal heeft vakantie en dat treft ons ook. Weg wezen dus, nadat eindelijk alle deuren zijn geplaatst en het huis op slot kan.  Nu nog het plafond afwerken (er wordt gewacht op de dakramen (levertijd 4 dagen maar we wachten al meer dan 4 maanden), de muren afwerken, de elektriciteit aansluiten op het hoofdnet, de riolering in orde maken en vooruit, de badkamers aftegelen. Genoeg te doen. Max heeft ons verzekerd dat als we weer terug zijn in oktober we niet meer in de caravan hoeven. Wij denken (maar niet te veel denken): 6 weken is niet veel, maar een goed vooruitzicht.

Het huis buiten(om)

Door het aan ons opgelegde embargo heeft de regen vrij spel gehad op een buitenmuur met als gevolg dat toen men verder wilde er een kleine instorting plaatsvond. Gelukkig is alles hersteld en is gelijk het aanzicht van het huis aangepakt. Wat we met de tuin (het land) gaan doen weten we nog niet, maar dat heeft voor ons ook geen prioriteit. De ideeën zijn er maar dat pakken we wel op in het voorjaar. Als we kunnen wonen en zwemmen dan is het voor ons goed.

 

 

 

Dorus

 

Zoals altijd : wordt vervolgd (als het klaar is)